Kva er det som skjer?

Èg må fortela ein historie, eg er ikkje stolt av den, men den er desverre like sann som den er smertefull. Dei heila starta med at eg hadde gløymt privatfottøyet mitt heima. Så då eg skulle inn til Berlin på dagstur måtte eg gå i millitærsko, ikkje særleg behageleg å gå heile "unter den Linden" i, for dei som lurte på det. Poenget var eg etrong eit par med sko, og plutseleg kom me over ein butikk med sko, og eg kjøpte meg eit par med sko som var på tilbud og tok dei på føtene. Hadde historien slutta her hadde alt vore perfekt, og eg hadde våre gode gamle Håvard. Men det som skjedde når eg gjekk ut, det forandra faktisk alt. Håvard Nese, iført den tretti år gamle vindjakka til faren, ei dongeribuksa han kjøpte på tilbud for fem år siden, og på hovudet, (som bare har vore klippt hjå frisør fem gonger dei siste fem åra), sitter strikkahuva som han fekk av mora si til jul i for fjor. Alt i alt er det gode gamle Håvard som går ut av butikken, og alt er i skjønaste orden. Men så skjer det, på vei ut av butikken ser Håvard eit par med sko som han synes er kule, og får lyst til å kjøpa dei. Ikkje fordi han trenger dei, for han har jo allerede nye sko på føttene, men rett og slett bare fordi han har lyst på dei, av rein forfengelighet kan man kanskje sei. Og det skjer faktisk, som i paralyse (vett ikkje heilt kva det er, men det spriter opp historien), betrakter eg meg sjølv som om eg er på utsida av meg sjølv medan eg kjøper dei skoa. Eg kan ikkje tru det, alt eg har arbeida så hardt for i så mange år, heile imaget mitt går opp i røyk, som i eit vindpust,( eller eventulet eit visa-pust, om ein velger å kalle det det), og vekke er det........................................................................ Håvard står tilbake og ser tenker på det som har skjedd, det er ingen vei tilbake, gjort er gjort osv osv, og faktet kan bare konstanterast, Håvard Nese har brukt 20 euro på to par sko, bare av rein forfengelighet. Eg gret.

Kan det gå ann, ja det kan!

Så var det tid for eit nytt innlegg. Itte eg byrja med bloggen har eg funne ut at det faktsik er mesten like kjekt som det hørtes ut på den tida då Magnus byrja med det. No synes eg det er konge å skriva masse tull på det fantastiske internett, og ¨så kan folk lesa det, og gi med kommentarar, ganske sjef. Eg har for det mesta vore veldig fornøyd med å få to til tri kommentarar på kvart innlegg, og at det har vore noko liknande det som alle andre får. Men i dag kom eg meg endeleg inn på bloggen til Magnus og såg at han hadde fått 16 kommentarar, det er enormt mykje. Etter å ha sett det, vart eg litt misunnelig sidan han øyensynneleg hadde fleire vennar som skreiv kommentarar enn meg. Men så kom eg på at eg akkurat hadde fått høyra kva missuneleg verkeleg betyr, å miss unna, altså at ein ikkje unner den personen det han har. Å då tenkte eg at det var jo heilt feil, for eg unne jo så absolutt magnus å ha 16 kommentarar, og dermed sitt eg her uten å vere missuneleg i det heile tatt, ganske fin kjensle det. Her er eit lite ekte råd på min blogg, noko av det fyrsta seriøse eg skrive, sjølv om det eg skreiv om magnus berre var tull, så meiner eg absolutt det med missunelse, for folk bør blir finkare til å unne folk gode ting, i staden for å ønska at dei andre ikkje hadde hatt det. Tog du an????????????? Uansett om du gjorde det eller ikkje, så logger eg meg ut no, for det sitter ein i kø. Snakkes

Tidenes krabbeår

Mange lure nok litt på kva slags overskrift dette er å ha på eit innlegg i bloggen til 1stein. Men viss eg fortel at eg har hatt min fyrste tur over nordsjøen, i ein båt som er heilt flat under, og at min tidlegare erfaring frå båtliv er colour line, så kan dokke jo tenka dokk til kor mykje mat krabbane fekk underveis det fyrsta døgnet. Eg kan desverre ikkje sei kor eg er, for det er visst hemmeleg, og det sitter ein feit kar i Oslo som kan lesa alt eg skrive for å sjekka at eg ikkje skrive akkurat det, slik at de fortel det til dykkar Osama bil Laden venner, og at dei så kommer og sprenger oss i lufta. PS: Viss du mannen. eventulet dama, men eg ser føre meg at det er ein mann, i Oslo leser dette, og ikkje er feit så ber eg om unnskyldning, men sidan jobben din er å sitte framfor datamaskinen heile dagen, så synes eg du bør ta deg ein joggetur etter å ha stillt meg for krigsrett, for du vett kor den kjekspakken du har liggande framføre deg legger seg..................... Ja ja, det var nok mobbing av forsvarets overvåkningsteneste, føler jo i grunnen svært lite behov for å få refs, sjølv om dette kan verka litt tåpeleg.
Nå over til alle dei bra bloggane eg har lest, ifrå andreas sine MANIPULERTE bilete av meg som sover, til leif sine tanker og hanne siri sine filmar, som eg har hatt svært lyst til å kommentera, men denne dritt pcen gir meg ikkje sjansen til det, av ein eller annan grunn som eg ikkje forstår meg på. Derfor kommer kommentarane dykkar her. Andreas, den potetkanona sparer du på til eg kommer opp til Trondheim, for den har eg sinnsjukt lyst til å prøva. Me har jo kanonar her på båten også, bla anna to 40 mm, der eg faktisk har blitt KK på den eina, det vil for dykk sivile som ikkje veit kva KK betyr, bety kanonkommandør, det er altså eg som trykker på den røde knappen, og sender avgårde eit skudd til 600 kr, på noko sånt som 0,2 sekund. ¨Til Hanne Siri som klager på plassen, lugaren min er på størrelse med ei middeles folkevogen, og der bur der seks stk, så der er ikkje mykje overlatt til fantasien............................ I tilegg så ungår du at gjester får sjå mora di i noge som er svært tilnerma evas drakt, og sånn sett så vil du jo skåna mange unge guttar for ting som dei ikkje trudde dei ville få sjå før bryllupsnatta. Så min gode Leif, du skriv mykje og bra, innteressant å lesa, lure au litt på korleis det skal bli å ligga med kona mi (til alle med skitne tanker, les; Ligge på sida av kona mi). Trur nok likevel at det ikkje blir at stort problem, sidan kona nok tvinger meg til å sove på sofaen det meste av tiden likevel............. Ja ja, nok for i dag, me snakkes

Fire og ein halv på topp

Tenkte at sidan eg tross alt har ein blogg, kunne det være på tide med ei "på topp" liste, sidan dette er svært populært innan Klepp sitt bloggar miljø. Eg veit enno ikkje kva lista skal handle om, men det kjem nok etter kvart. Hugsar du historia med at menigheita er Jesus sine hender i Riska kyrkje, poenget der var at de kunne laga dykkar eiga tittel på innlegget, slik at tittelen blei akkurat slik som de ville ha den, men akkurat det gløymte eg visst å skriva. Så til poenget mitt, eg meinar "på topp" lista mi, og no har eg funne ut at den skal handla om nokon ting som gjer meg glad!

1. Eg har fantastisk mange gode venner, av å til kan eg bare setja meg ned å tenka: Går det verkeleg ann å vere så heldig med vennane sine, og svaret er i grunnen nei, men likevel er det ja (Tog du an?????) Pengane som alle mine vennar må betala for denne skrøyten, vil eg helst ha sett inn på min private konto i Klepp sparebank, konto nr 5555.55.55555. 20% av beløpet går til eskimoane som treng pengar til to ekstra sider i leksiona sine for å få plass til alle orda for snø, noko norsk leksikonforbund ikkje tok høgde for då dei oversatte leksikonnet til eskimosik, og som har blitt ein serdels stor belasting for mange eskimofamiliar, i den sørøstlige delen av eskimoland.

2. Andreas, dersom du leser dette, gidder du å legga inn adressa til heimesida di her som ein kommentar, eller eventuelt senda den som ein tekstmelding.

3. Glad for at punkt 2. ikkje var eit verkelg punkt, for då hadde livet mitt vore skikkeleg kiipt, i alle fall dersom du ser vekk i frå punkt 1.

4. Har fått jobb i Grude bygg som hjelpearbeidar (fint namn på norsk polakk), og det er faktisk den kjekkaste jobben eg har hatt til no, for det er kjempe mange "goe kara" der, blant anna min gode venn Johannes, og så følar eg at eg lærar noko i same slengen, i staden for å jobba som plenklyppar i Klepp Kommune, der du stort sett bare blir flink til å køyra rundt Orrevatnet dersom det regnar, og fylla bensin og kakao på statoil. I tillegg får du selffølgeleg stor innsikt i det narkomane miljøet på Klepp, så dersom du er ei flott jente som likar lange turar i skog og mark, peiskveldar, rommantiske middagar med levande lys, så bare ta kontakt med meg på nr 5555 5555, så skal eg fortelja deg alt om det narkomana miljøet på Klepp.

4 1/2. Fire og ein halv er i grunnen ikkje eit punkt, men likevel på ein annan måte en punkt to, som i alle fall ikkje er eit punkt, etterfulg av punkt tri som nok ikkje er eit punkt heller når eg tenkjar meg om. Derfor skal eg heller fortelja deg eit uviktig fakta på kvart av mine halve punkt i tida frammover på bloggen min (Dette kom eg faktisk på akkurat no), og dagen punkt er: Eit firma i Japan betalte mange millionar dollar for telefonnummeret 8888 8888 (Kom faktisk på dette når eg skreiv telefonnummeret 5555 5555, bare for tull), fordi 8 betyr lykke i Japan, eller var det Kina..........................

Ikkje akkurat noko datageni

Grunnen til at eg nettopp la ut sitt innlegg, var at det plusteleg forsvant, og i min store lykke over å finne det igjen, etter å ha brukt så lang tid på å skrive det, og sidan eg sjelden pleiar å finne igjen sånne ting, så la eg det ut før det forsvant for godt. Desverre gløymte eg tittel, men det løyser eg på same måte som dei som glømte å mala henden til Jesus i Riska kyrkja (eller var dei kanskje tomme for maling), uansett så drog dei bare ein spanske ein og sa at meningheten var Jesus sine hender, og det høyrtes jo ganske fint ut. Grunnen til at eg veit dette er at tanta mi er kyrkjtenar der, og eg serverte mat der i femtiårsdagen hennar for nokre år sidan. (Hanne Siri og Anne Rut les; Eg serverte mat der fordi eg enno ikkje hadde skaffa meg nokon kona som kunne gjer den jobben for meg. (Og det er moglegens også svaret på kvifor eg ikkje har nokon kone.........)) Så eit spørsmål til dei uheldige lesarane av dette innlegget, går det ann det som eg nettopp gjorde, å skriva i parantes inne i parantesen altså? Eg personleg har ikkje peiling, hadde eg våre lærar hadde eg bare skreve nogen raude krusseldullar i det område, og hadde vedkommande klagt på det, hadde eg bare sagt at eg hadde fire år med lærarskule, og at faren min mest sannsynleg er sterkare enn din. Skulle dette mot all formodning ikkje verka, så hadde eg urettmessing beskyldt eleven for å hiva snøballar på meg dersom det var snø ute, og trua med å setja ned ordenskarakteren dersom dei klaga noko meir på rettinga mi av teksten. Etter å ha lest kva eg sjølv har skreve, innser eg at det er nok betre at Lars blir lærar, enn at eg blir det. Byrjar å få lite å skriva om som dykk sikkart forstår, til slutt vil eg bare sei til Leif, dersom han har gidda å lest alt dette her, at dei faktisk tar inn familiefarar i militæret, men huslån, billån, bleie og koneutgifter som månedligt oversitiger statsbudsjettet til eit middels afrikansk land. Men når det er sagt, så trur nok eg at du slepper unna heile militærtjensta di, slik at du kan få forsetja å køyra traktor kvar einaste dag.

Tja, nå har eg toke ein runde og lest på ein del av bloggane som ligger ute på "nettet". Fantastiske greie dette her, bare tenkt på då bestefar var på min alder, i 1930 (Hekkan det er lenge sidan, men på ein annan måte ikkje så lenge siden, komme vell litt ann på korleis du ser på det, dersom du tenker på kor lenge det er siden Jesus vart født, så var det ikkje så lenge sidn, for det er jo ikkje så stor forskjell på 1930 år, og 2005 år liksom. Uansett, poenget var at på den tida tenkte dei ikkje på internett ein gong, medan nå har me det!!!!!!!!!!!!!! "Dette va i groen grævla meiningslaust", sitat Tomti frå musikkprosjekt i niende klasse om gitarar på svensk. Spør Magnus, Øystein, Andreas eller Leif Olav om dette, og eg skal lova deg at dei kommer til å få seg ein god latter før dei fortel historia. Tenkte eg skulle kommentera eit par av bloggane for å litt meir terning i å skriva på tastatur, på fint kallt edb, og prøva å ruska litt opp i skrivekunstane mine, som ikkje akkurat har mått jobba dag og natt det siste to åra. Kjenner at det skal bli bra å byrja å studera til hausten, særleg etter at eg verkeleg har funne ut kva eg vil bli, sjølv om eg sikkert kjem til å sitta å grina som ein liten unge rett før eksamen, etter at det har gått opp for meg at ein ikkje kan setja likheitskteikn mellom bryne vgs og ntnu.
Skal ut og seila nå snart, håper at eg ikkje blir veldig sjøsjuk. Snakkte med Krisian, og den kommande herr Elise, sa at du bare var litt uggen den fyrste dagen, og at du komm over det etter ei lita stund. Til slutt gja han meg sitt ekspertråd, det var akkurat som å høyra ein gammal sjøhulk, (Har du nokon gong vurdert svart lapp over det eina auga i tillegg til skautet ditt, eg trur det hadde våre fantastisk kult), men rådet var altså å eta mykje, men sidan Jan Simonsen fekk det samme rådet når han var inne til sin fyrstegangsteneste, veit eg ikkje heilt om eg vil ta imot det rådet. Grunnen: Sjå på mannen då for søren!!!!!!!!!!!

Må mann så må mann

Eg hadde i grunnen ikkje tenkt å byrja å skriva noko på bloggen min, før eg skal til å studera til hausten, men etter fire kommentarar så fann eg ut at eg bare måtte byrja å skriva litt ( I tillegg så kan det ha noko å seie at me har gratis internett og telefon om bord på båten som eg befinner meg på no). Etter å ha tilbragt nokre veker i Bergen har eg funne ut at det der med at det regner mykje her, ikkje akkurat er tomt skrøyt, eskimoane har muligens 43 namn på snø, men har burde dei ha sånn ca 233 namn på regn! Men no er det snart middag, og det er vanlegvis vanvittig bra, så dette får vere nok for i dagen. Takker og bukker for alle kommentarar, særleg frå deg Steinar, den varma.